Vrijdag 4 dec. was de dag dat we met de Small zwartepietenbende 2 scholen en 2 verzorgingshuizen afgingen.
4 jaar geleden werden we door Mac Entertainment (Michel) gevraagd of we ook op een doordeweekse dag met de pietenband optredens verzorgen. Dat wilden een aantal leden wel, mits er ook wat voor hunzelf overbleef. 3 jaar hebben we dit zo gedaan, immers we nemen er ook een vrije dag voor en daar mocht financieel best iets tegenover staan.
Vorig kwam echter de discussie naar voren of we p.p. nu echt op die paar tientjes zaten te wachten (vrij vertaald). Eigenlijk was iedereen het er wel mee eens dat het een mooie extra opsteker is voor de club als we er vanaf zien en dat we zelf best veel plezier beleven aan deze optredens. De opmerking dat er nog veel meer mensen zijn die ook hun vrije tijd in de club steken zette de mini-pietenband leden aan het denken. In goed overleg werd besloten dat alle inkomsten van de mini PB voortaan ook maar 1 op 1 naar de club moesten gaan.
Dit jaar gingen we dus onder een andere constructie op pad, overigens met net zo veel schik en net zo veel zin als voorgaande jaren. De eerste leden zaten al om 4.15 uur in de auto richting Mijdrecht om zich weer bruin te laten smeren voor een dagje Pieten. Ruim op tijd (5.15 uur) waren de eerste aanwezig. De schminkploeg was er ook en begon als een malle te schminken, immers in 1 uur tijd moesten er 15 Pieten geschminkt worden (!). Nog nooit zo snel als vandaag gingen ze te keer en zaten we er om 6.15 uur allemaal onder, top prestatie van Jacqueline en Liesbeth Helling, Marinda van der Waay en Jacqueline Nederhof.
Om 6.30 uur vertrokken we naar den Haag, na een zeer voorspoedige reis meldden we ons om kwart voor acht bij de eerste school. Hilarisch hoe de lerarenkamer op zijn kop werd gezet. Pepernoten eten en telefoon aannemen om de ziekmelding van Jantje uit groep 4 door te geven, niks is te gek voor onze PB muzikanten. Om kwart over 8 gingen we voor het serieuze werk, Sint moest welkom geheten worden. Een half uurtje volle bak spelen, zingen en springen met glimlachende leraren, ouder s en kinderen op het schoolplein. Een kleine misrekening was er met “Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht” omdat Sinterklaas (in lelijke eend) met een bloedgang de school voorbij reed. Maar dit werd professioneel opgelost, gauw een ander nummer er in en doooor.
Daarna naar de volgende school, hier haalden we samen met de kinderen van de groepen 3 en 4 Sint van de tram. Maar ja… miste Sint vorig jaar de tram, nu viel de stroom uit. Echt geen grap… En wij maar spelen en spelen. Toen werd hij maar opgehaald met de brommer, dus met een kleine vertraging konden we sinterklaas toch nog afleveren bij school. Benieuwd wat ze volgend jaar weer hebben in den Haag, haha zal het ooit nog een keer meteen goed gaan.
Na de 2e school op weg naar Amsterdam. Onderweg hebben we de traject controles genegeerd om op tijd aan te komen… Ben benieuwd of dat nog een staartje krijgt. Op de klok af 11 uur stonden we op het parkeerterrein van verzorgingshuis de Schutse. We moesten meteen aan de bak en er was geen tijd meer om bij te schminken zelfs. We gingen bijna alle ontmoetingsruimten af, trap op naar 3 hoog en……… trap af. Dit tot groot genoegen van Manke pietje en Bas pietje …
Het is fijn om te zien hoe de bewoners van ons genieten, maar ook best moeilijk om tot ze door te dringen. Het doet je beseffen dat het leven ook op deze manier kan eindigen, maar het geeft ook een bijzonder dankbaar gevoel dat je met muziek maken en gek doen toch nog iets voor deze mensen mag en kan betekenen. Op deze plaats bedanken we Gerda voor de goede zorgen, het was weer een dankbaar optreden.
Na de heerlijke lunch die we in de Schutse aangeboden kregen vertrokken we naar ons 4e optreden in Mariaoord Vinkeveen. Eigenlijk is dit optreden 1 op 1 te vergelijken met dat van de Schutse, ook hier mensen die nog amper weten (tenminste dat stralen ze uit) dat ze op de wereld zijn, maar waar we toch ook een glimlach op het gezicht weten te toveren met onze muziek, grappen en grollen.
Wat mag je jezelf gelukkig prijzen als je gezond oud mag worden en wat mogen we ons toch gelukkig voelen dat we dit nog voor deze mensen mogen doen. Muziek maken en een glimlach op het gezicht toveren, iets waar ze een hele dag naar uit hebben gekeken.
Vandaag best inwendig een traantje weg moeten pinken, ontroerend en fijn als een oude vrouw je zwarte pietenhand beetpakt en tegen haar gezicht drukt en fluistert “Je bent lief”
Groot compliment voor de ploeg van vandaag, er is keihard gewerkt, dankjewel mannen en vrouwen dit fijne gevoel over vandaag nemen ze ons niet meer af !